مدلسازی کیفیت هوای موزه‌های تهران با استفاده از مدل IMPACT

رشد روز افزون شهرها در کنار زندگی صنعتی، علاوه بر آسایش و راحتی برای انسان‌ها، باعث بروز مشکلات و معضلات جدیدی شده است. یکی از این مشکلات، معضل آلودگی هواست. اکثر افراد تصور می‌کنند آلودگی هوا صرفاً در محیط‌های باز شهری گسترش یافته است، در‌حالی که در برخی موارد آلودگی هوای محیط‌های بسته، چندین برابر بیشتر از آلودگی محیط‌های باز اطراف است. با گسترش دسترسی به رایانه‌های شخصی در طی دو دهه اخیر، مدل‌سازی به‌عنوان راهکاری مفید و کارآمد در پیش‌بینی کیفیت هوای محیط‌های بسته مطرح شده است. یکی از مدل‌های مورد استفاده در این ارتباط، مدل IMPACT است که برای بررسی و ارزیابی سطح آلاینده‌ها در ساختمان‌های با‌‌ارزش میراث‌فرهنگی و موزه‌ها تنظیم شده است. در این مقاله در پی معرفی اختصاری این مدل، کاربرد آن در مدل‌سازی دو مورد از موزه‌های شهر تهران (موزة تنوع زیستی پردیسان و موزة فرش ایران)، مورد بررسی قرارگرفته است. نتایج به دست آمده از مدل‌سازی با مقادیر واقعی اندازه‌گیری شده مقایسه و تطابق خوبی با دقت بین 77 % الی 94 % نسبت به مقادیر واقعی مشاهده می‌شود. در گام بعدی با در نظر گرفتن راهکارهای اصلاحی، تلاش شده است تا میزان کاهش آلودگی ناشی از استفاده راهکارهای مختلف ارزیابی، و به عنوان راه حلی برای بهبود کیفیت هوای محیط‌های بسته مورد مطالعه و به تفکیک اثرگذاری بر هر یک از آلاینده‌ها مورد بررسی قرار گیرد. نتیجة این بررسی مبین دستیابی به بهترین وضعیت ممکن، در صورت استفاده همزمان از فرایند پالایش آلاینده و کاهش نرخ تعویض و تبادل هوا در محیط است.